Ας κάνεις τάματα

Μου ’λεγες γράφω όμορφα,

πως αυτοσχεδιάζω,

μ’ ένα μολύβι και χαρτί

ώρες δε λογαριάζω

Που ’να ’ξερες ο δύστυχος

πως θα σου βγω…ποιήτρια,

φαντάσου να γινόμουνα,

μάτια μου, καθηγήτρια.

Τώρα, ας κάνεις τάματα

να φας μια φασολάδα

κι’ εγώ, καλέ μου, να ρωτώ

«σ’ αρέσει η μαντινάδα;»

Αφιερωμένο στον καλό μου