Γράφω νε και ρο, να σου το νερό.
Πέφτει και σηκώνεται σαν παιδί μικρό.
Φεύγει από τα βουνά, κλαίει και γελά.
Κρύβει τα παιχνίδια του μέσα στην πλαγιά.
Ξεγλιστράει, κρύβεται μέσ’ στις ρεματιές.
Να σου σκίνα, κουμαριές και βατομουριές.
Τρέχει, τρέχει βιαστικό, βρίσκει ποταμό.
Μέχρι το βραδάκι να φτάσει στο γιαλό.
Σαν παιδί μικρό παίζει το νερό.
Στα κλαδιά σκαρφάλωσε μήλο ζουμερό.
Γράφω νε και ρο, τρέχει το νερό.
Να σου φανερώνεται συννεφάκι νιό.
Στην ίδια πόλη ξένοι
Μόνοι και ξεχασμένοι
Παντού μπετόν και γκρίζο
Σαν σε έρημο βαδίζω
Στο ίδιο μπαρ θαμώνες
Σαν έρημοι πυλώνες
Κι η μουσική στα ύψη
Τη μοναξιά να κρύψει
Τόσα αυτά που έχουμε να πούμε
Πόσα κι αυτά που θέλουμε να δώσουμε
Έλα της μοναξιάς μας το θηρίο
Να το ξορκίσουμε και να γλυτώσουμε
Έβαλε αγέρα,
άλλη μια μέρα
Με μπερδεμένο
βηματισμό
Ανεμοζάλη,
παντού αιθάλη
Πόσο να αντέξεις
στον χαλασμό
Έφτασε μπόρα,
άραγε τώρα
Θα βρεις μια
πόρτα που να ‘χει φως
Αυτό το βράδυ
μέσ’ στο σκοτάδι
Που τόσο αγρίεψε
ο καιρός
Η γη στενάζει,
ρούχο αλλάζει
Ποιός θα το
νοιώσει, ποιός θα το δει
Πώς σε πονάει
που τριγυρνάει
Μόνο στους
δρόμους ένα παιδί
Έβαλε αγέρα,
άλλη μια μέρα
Με τα σημάδια
μίας πληγής
Φοβάσαι τόσο,
πώς να σε σώσω
Πάρε την καρδιά
μου να κρατηθείς
