Γυρνάς ξυπόλυτη μέσα στα χιόνια
όμως στην αγκαλιά σου ήλιοι γελαστοί,
χαρίζεις της ψυχής σου την κολόνια
σαν βγαίνει η αγάπη σου για να λιαστεί.
Πουλιά τα μάτια σου τα πελαγίσια
στους άνεμους σκορπίσανε χίλια φλουριά,
στα στήθη σου φωτιές, χρυσά μελίσσια,
δε βάζουνε τα όνειρα σε ζυγαριά.
Διψάς για έναν έρωτα μεγάλο,
πετράδι ακριβό το δάκρυ σου κρατάς,
χορεύεις στου γκρεμού την άκρη μπάλο
και ας μην έμαθες ποτέ να περπατάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου