Είσαι εσύ που μ’ ανεβάζεις
στα σκαλιά του παραδείσου,
είσαι εσύ που με βουλιάζεις
στα σκοτάδια της αβύσσου...
Είσαι εσύ που το φιλί μου
μ’ ένα ψέμα το νοθεύεις,
είσαι εσύ που τη ζωή μου
απ’ τα ερείπια μαζεύεις...
Είσαι εσύ που αποφασίζεις
την αρχή μου ή το τέλος,
την καρδιά μου τη σφραγίζεις
με ένα αστέρι ή με ένα βέλος…
