Περάσματα οι αγάπες μου
μέσα σε συμπληγάδες,
νοτιάς φυσά στην πρύμνη μου,
στην πλώρη μου βοριάδες.
Τα πάθη της Φραγκογιαννούς
λαφραίνουνε και πάνε
τη νύχτα σαν οι αγάπες μου
την πόρτα μου χτυπάνε.
Ψάχνω λιμάνι για να βρω,
το βρίσκω μια, το χάνω δυο,
οδύσσεια ο δρόμος μου
κρατάει χρόνια εκατό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου