Δοκιμασία

Σε αγνάντια και σε ξάνεμα,

σε κύματα αφρισμένα

χορεύεις πυρρίχιους χορούς

με τα μαλλιά λυμένα.

Κι εγώ ακούω εκστατικά

τους ήχους του κορμιού σου,

χωρίς όρους παραδίνομαι

στις φλόγες του μυαλού σου.

Γυρεύεις μέσ’ σε λαβύρινθους,

στα σκοτεινά σκορπιέσαι,

την άκρη του νήματος να βρεις,

σαν ξωτικό πλανιέσαι.

Κι εγώ μαζί σου ακροβατώ

σε μια δοκιμασία

κι ικέτης ζητώ απ’ τους θεούς

νέκταρ και αμβροσία.

Μονάχη βουτάς χαράματα

στων πόθων σου τις δίνες,

τον ήλιο κατάματα κοιτάς

με μι’ αγκαλιά μυρσίνες.

Κι εγώ μοιραία ακολουθώ

της φλόγας σου τα πάθη

κι όλο ρωτάω μια μάγισσα

τα ξόρκια να μου μάθει.