Μη μετανιώνεις

Σ’ αγάπες, γκρίζες Κυριακές,

κι αν παγιδεύτηκες,

για λάγνα μάτια μιας βραδιάς

και αν ξοδεύτηκες,

μη μου δακρύζεις,

της καρδιάς σου τα κλειδιά

εσύ χαρίζεις,

μη μου δακρύζεις.

Σε στράτες που αντάμωσες σκιές

και αν ξεχάστηκες,

με νύχτες που σ’ ανάψαν πυρκαγιές

κι αν ξελογιάστηκες,

μη μου βουρκώνεις,

με τ’ αστέρια  συντροφιά

θα ξημερώνεις,

μη μου βουρκώνεις.

Μ’ ένα τραγούδι του νοτιά

κι άμα πλανεύτηκες,

σε πολιτείες που ξεχνούν

κι αν ξενιτεύτηκες,

μη μετανιώνεις,

τ’ όνειρο εσύ ξανά

θα ανταμώνεις,

μη μετανιώνεις.

Αφιερωμένο στη Φανή