Στης γης τις καλημέρες

Στης γης τις καλημέρες

μαζί θα περπατήσουμε,

της μοίρας τις φοβέρες

εμείς θα τις ξορκίσουμε.

Στης γης τις καλημέρες

θυμάρι θα φυτέψουμε,

τις μπερδεμένες μέρες

εμείς θα ξεμπερδέψουμε.

Αγέρας να φυσήξει,

τον ήλιο να κοιτάξουμε,

του άδικου τη στίξη

για πάντα να αλλάξουμε.

Μαζί τους κάμπους να τους σπέρνουμε

κι ίσα το στάρι μας να παίρνουμε,

λιγάκι να φτωχύνουν οι τρανοί,

ψωμάκι να χορτάσουν οι λαοί.

Να πάψει η γη να είν’ απάνθρωπη,

να μη ματώνουνε οι άνθρωποι,

να γίνει ο κόσμος όλος μια αγκαλιά,

να βρουν πάλι το γέλιο τα παιδιά.