Εδώ

Φέρνει η νύχτα όνειρα

και η αυγή χρώματα χίλια.

Σε καρτερούνε τα σκαλιά

γοργά την πόρτα να περάσεις.

Του ήλιου το φως Εδώ γλυκό,

γλυκός και ο ιδρώς του μόχθου.

Η γη γεννοβολά ανθούς,

μάννα που κρυφολαχταράει.

Κόρες ξανθές οι λεμονιές,

λεβέντες μορφονιοί τα αμπέλια.

Με έρωτα πρώτου προθυμιά

σοδειά απλόχερα φιλεύουν.

Και το ξωκλήσι του αι-Λια

σκορπά λιβάνι και άγιο μύρο.

Στις κάμαρες τις καθαρές,

σε αυλές, ξαμπάρωτες οι θύρες.

Και στο χαγιάτι ένα κλωνί

γελά στου πέλαου το κύμα.

Το λιόγερμα ο ουρανός

και η θάλασσα διπλά γιορτάζουν.

Κι απέ χαρίζουν στους θνητούς

της νιότης το άσπρο το μαντήλι.

Σε καρτερεί η Σκόπελος,

γοργά την πόρτα να περάσεις.

Του ήλιου το φως Εδώ γλυκό,

γλυκό σαν της αγάπης χάδι.