Δώρο απ’ τις μοίρες για απ’ τους θεούς...
Μια στάλα βλογημένη γη
Μια όμορφη πατρίδα
Οπού ευδοκιμούν τα όνειρα
Και ευτυχούν τα μάτια
Κι οπού οι Νύμφες στήνουνε χορό
Κάτω απ’ του πεύκου τη δροσιά
Σε λιακωτά, σε αλώνια
Μέσ’ στου πελάγου το βαθύ
Μια σμαραγδιά κηλίδα
Οπού καρποφορούνε οι ψυχές
Κι ευφραίνονται τα χείλη
Κι οπού Σειρήνες τραγουδούν
Σε ξάρτια και σε κουπαστές
Σε γαλανά ακρογιάλια
Δω ονειρεύτηκα να ζω
Με αηδόνια να ξυπνάω
Πλάι στο κύμα ν’ αγαπώ
Με αλμύρα να μεθάω
Να πλέω κόντρα στους καιρούς
Και στων χρησμών το δέος
Δώρο απ’ τις μοίρες για απ’ τους θεούς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου