Αγάπη

Χρυσαλίδα πλουμιστή, μέσα την αυλή σου πέταξε.

Στρώσε βελούδο απ’ την καρδιά σου για να ζεσταθεί.

Δροσοστάλα λαμπερή, πάνω στην ποδιά σου στάλαξε.

Δώσε της από το χρώμα των χειλιών σου για να κρατηθεί.

Απρόσμενα πώς πέταξε, πώς ήρθε, μη ρωτήσεις.

Άνοιξε τα παραθύρια σου σαν άστρο για να μπει.

Βροχούλα, μέσα στην αγκαλιά σου να την κρατήσεις.

Βάλε τη στο πανωφόρι σου μονάκριβο κουμπί.

Ηλιαχτίδα διαλεχτή, στο περβάζι  πλέχτηκε.

Φύτεψε κόκκινα γαρύφαλλα και βασιλικό.

Ξανθή κόρη γελαστή, στο κατώφλι σου λιάστηκε.

Κέρασέ τη με τα χεράκια σου βύσσινο γλυκό.

Κι αν δεν την καρτερούσες, στρώσε της να την κοιμίσεις.

Στα άσπρα σου σεντόνια, τα αφόρετα, να ξεκουραστεί.

Φλογίτσα, μέσα στα δυο σου χέρια να την αναστήσεις.

Κέντα τη στο μεσοφόρι σου δαντέλα πλουμιστή.

Τα δυο σου χέρια διάλεξε για να την αναστήσεις,

Στην αγκαλιά σου φώλιασε, να φύγει μην αφήσεις.