Φράγκο δε δίνω

Φράγκο δε δίνω στους προστάτες

σαν όλοι μου γυρνούν τις πλάτες

και θέλουν να παρακαλώ,

ας τους να πάνε στο καλό.

Χορό θα στήνω κάθε αυγή,

έννοια για χάρη τους δε βάζω,

τα βήματά μου δεν αλλάζω

κι ας τους χαλώ τη συνταγή.

Φράγκο δε δίνω πια γι’ αυτούς

που κάνουνε τους αδερφούς

και με κοιτάζουν σαν εχθρό,

βρε, τον κακό τους τον καιρό.

Έλα κι εσύ μαζί μαθές,

μια σπιθαμή δεν τους χαρίζω,

τα όνειρά μου εγώ ορίζω

κι ας τους χυθεί και ο καφές.