Βάστα καρδιά

Βάστα καρδιά, κράτα γερά,

εσύ μονάχα ξέρεις

στην καταιγίδα να πετάς

καλοκαιριά να φέρεις.

Για ένα φιλί, για μια αγκαλιά

να μη ρωτάς κανένα,

κι ας χάνεσαι μέσ’ στη νυχτιά

με τα φτερά σπασμένα.

Μονάχη σου να ξενυχτάς

σε έρημα μπαλκόνια,

να βρίσκεις τρόπο να γυρνούν

ξανά τα χελιδόνια.

Βάστα καρδιά, κράτα γερά,

μόνο εσύ γνωρίζεις

πώς το άδικο να πολεμάς,

τον χρόνο να ορίζεις.

Στις ξεχασμένες γειτονιές

γαρούφαλλα να σπέρνεις

και στου δαρμένου τις πληγές

χαράματα να γέρνεις.

Να στέκεσαι, να ακουμπάς

στα ξεραμένα κλώνια,

να βρίσκεις δρόμο που οδηγεί

στου ήλιου τα αλώνια.