Κρυφές ευάλωτες αμηχανίες
μέσα σ’ απρόσμενες διαδρομές
σε ακαθόριστο θολό τοπίο
μα τόσο γνώριμες κάποιες σκιές.
Η μοίρα είναι αυτή που θα ορίσει
πληγές αν θα γλυκάνουνε του χθες,
ο χρόνος τώρα μόνο θα μαντέψει
το πάθος που φωλιάζει στις σιωπές.
Μα φτάνει λες, μαγεία αξεδιάλυτη
που δε ζητά το όνειρο να φυγαδεύεις,
παύεις να ψάχνεις τρόπο για διαφυγή
και μια διέξοδο κινδύνου να γυρεύεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου