Σ' άγιες θάλασσες

Σ’ άγιες θάλασσες λούζεις το κορμί σου

από τα χαράματα

και σκορπάς χαρές, τ’ ουρανού του γαλανού

χιλιάδες τάματα.

Σ’ άγιες θάλασσες πλέκεις στα μαλλιά σου

μέντα και φασκόμηλο

και γελάς παντού, πώς μοσχοβολά ο τόπος

αγριόμελο.

Σ’ άγιες θάλασσες ίδιο μ’ άγγελου το βλέμμα σου

το ήμερο

και φυλάς ευχές, του γιαλού κρινάκια

μέσ’ στ’ απομεσήμερο.

Σ’ άγιες θάλασσες το άλφα σου τ’ αστείρευτο

και το ωμέγα σου

και μιλάς του ήλιου, των θεών παιδί

ο Έρωτας ο μέγας σου.

Σ’ άγιες θάλασσες.