Πώς στάζουνε τα μάτια σου Έρωτα
Πίνω, μεθώ, και δε χορταίνω
Η μέρα ντύθηκε στα θαλασσιά
Και ο ήλιος όλα τα μαλάματα
Χαρίζει στου Αιγαίου τα νησιά
Και σκίρτησε ο ουρανός
Για σένα, αγάπη μου ωραία
Και έκρυβε ο τόπος χίλια
θαύματα
Μάρτυρες γίνανε τα αηδόνια
Και η μυρσίνη η αιώνια
Δύο πουλιά και ένα κλωνί
Ξανθοί σου άγγελοι στης γης τα
πέρατα
Κι εγώ για σένα να ανασαίνω
Πώς στάζουνε τα μάτια σου Έρωτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου