Χορός θανάτου

Ανάταση γυρεύει η ψυχή

Και το κορμί στεριά να ξαποσταίνει

Μα ένα θεριό κακό, ακοίμητο

Παραφυλάει και αχόρταγα βυζαίνει

Του μόχθου τον ιδρώτα το γλυκό

Το αίμα της καρδιάς το ονειροπόλο

Η δίψα ασίγαστη, δίψα βαριά

Το φως στερεύει στου ουρανού το θόλο

Ανάσταση ζητά και η μάνα γη

Και δυο φτερά το όνειρο στη μέρα

Μα κάθε αυγή τους στήνει ξόβεργα
Ένα θεριό, πληγή τους και φοβέρα

Κρυφά τα περιμένει στο νερό

Και όλα, όλα μοναχά δικά του

Πείνα αλόγιστη, πείνα κακιά

Και γίνεται η ζωή χορός θανάτου.