Μαζί απ' την αρχή...

Είπαμε μαζί θ’ αρχίσουμε

όμορφη τη γη θα χτίσουμε,

βάλαμε νερό το δάκρυ μας

και ασβέστη την αγάπη μας.

Μα άνομοι καιροί μας παγιδέψανε,

με ψεύτικα τραγούδια μας πλανέψανε,

τα καλοκαίρια χάσανε το κέφι τους

και τα τζιτζίκια πέταξαν τα ντέφι τους.

Είπαμε η γη παράδεισος,

κόσμε, δεν υπάρχει άβυσσος,

έρωτας ο παντοκράτορας

κι άγγελος ο κλειδοκράτορας.

Μα άκαρδοι καιροί στριγκά σφυρίξανε,

τα δίχτυα τους πριν ξημερώσει ρίξανε

όμως εμείς απ’ την αρχή θ’ αρχίσουμε

κι ανάποδα τον κόσμο θα γυρίσουμε.

Παράξενοι καιροί μας κοροϊδέψανε

και της ανατολής το χρώμα κλέψανε

όμως μαζί απ’ την αρχή θ’ αρχίσουμε

τη γη μας με μυρσίνες να στολίσουμε…

Στο κορίτσι που δακρύζει μα δε φοβάται,
κι όταν φοβάται χαμογελάει....