Με βρήκε το ξημέρωμα
κι εγώ ακόμα πάω,
σε πολιτείες και χωριά
φιλιά αναζητάω.
Και της καρδιάς μου το «γιατί»
στου άνεμου τη δίνη
ψάχνει κρυμμένα « σ’ αγαπώ»
που ο καιρός δε σβήνει.
Ποιός καίει τα τριαντάφυλλα
προτού να μαραθούνε
και τα πετροχελίδονα
απ’ τη φωλιά πριν βγούνε.
Πήρε αργά και νύχτωσε
κι εγώ ακόμα τρέχω,
σαν το πουλί στην ερημιά
πλανιέμαι και αντέχω.
Και της καρδιάς μου το «γιατί»
χαμένο μέσ’ τις νύχτες
ψάχνει κριμένα «σ’ αγαπώ»
σε έρωτες αλήτες.
Ποιος πυρπολεί τα όνειρα
καταμεσής στις στράτες,
ποιος καίει τις αγάπες μου
και γίνονται αυταπάτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου