Οι αντοχές της γης τελέψαν
Τα παλικάρια να μετρά
Σπέρματα των αιώνων
Ο ήλιος να μεσουρανεί
Κι εκείνα να 'χουν φύγει
Μανάδες τα στήθη τους να σκίζουνε
Και όλοι να σωπαίνουν
Απόκαμαν τα μάρμαρα
Και τα κλαδιά της δάφνης
Εκείνους που κι οι πέτρες τρέμανε
Αυτά να μνημονεύουν...
Δόξα...θυσία...δάκρυα...
Και πριν...φωτιά...μαχαίρι...αίμα...
Αίμα που δεν περίσσευε...
"Ηρωικώς Πεσόντων"
Ήρθανε για να πέσουνε
Για πεντοζάλη να χορεύουν
Να καμαρώνουνε οι πατεράδες τους
Κι οι κοπελιές να λιώνουν
Τάχα να γεννηθήκανε
Για της αγάπης το κρασί
Για να τους γράψει η Ιστορία...Ηρωικά...
Σκοτείνιασε ο ουρανός
Ουρλιάζει ο αγέρας
Έως εδώ...οι αντοχές τελέψανε...
Ζωή δεν περισσεύει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου