Σ' αυτόν τον τόπο δε χωράς
πληθύνανε οι πόνοι,
ο αδερφός σε μάχεται
κι ο φίλος σε λαβώνει.
Έλα να φύγουμε μακριά
να πάμε σ' άλλα μέρη
και ας μην έχει άνθρωπο
να σου βαστά το χέρι.
Τάχα και τί απόμεινε
χαρά για να σου φέρει,
ως κι απ' αυτούς που αγάπησες
κανένας δε σε ξέρει.
Πάμε, καρδιά μου, κι όπου βγει
κι όπου μας πάει το κύμα,
μαζί να ξετυλίξουμε
απ΄την αρχή το νήμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου