Παραπονιάρικο παιδί...
Σαν σε κοιτά στα μάτια
Χίλια μαχαίρια σε τρυπούν
Σε κάνουνε κομμάτια
Τί να του πεις που γύρω του
Οι αγέρηδες πληθαίνουν
Τόσα σπουργίτια μοναχά
Στο κύμα αργοπεθαίνουν
Πού να 'χει ακούραστα φτερά
Να γίνεις χελιδόνα
Ήλιος αντάρτης να φανεί
Στη μέση του χειμώνα
Τί να του πεις για τη νυχτιά
Που σβήσαν της τα αστέρια
Τί να του πεις σαν σε κοιτά
Με υψωμένα χέρια
Πού να βρεις μια μικρή αυλή
Με κάτασπρα πεζούλια
Να παίζει ο Αυγερινός
Να ξαποσταίνει η Πούλια
Παραπονιάρικο παιδί...
Να 'ναι ο αδερφός σου...
Βροχούλα γίνε να λουστεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου