Ανάσταση

Οι άνθρωποι το δίκιο τους ζητούν

μα ’κείνο όλο χάνεται στα χρόνια

κι αναστενάζουν τα παιδιά

σαν πληγωμένα χελιδόνια.

Όμως θα έρθει ο καιρός,

θα έρθει η ώρα η μεγάλη

στους φαύλους, στους απάνθρωπους

σαν δεν θα σκύβουν το κεφάλι.

Ανάσταση γυρεύουν οι λαοί

μα η ανάσταση ποτέ δε φτάνει

κι όλο πορεύονται οι γενιές

με ένα ακάνθινο στεφάνι.

Όμως μια άνοιξη θα ’ρθει,

θα έρθει η ώρα η δικιά τους,

στους δήμιους, στους σταυρωτές

να υψώσουνε το ανάστημά τους.