Ικέτις...

Θα ζω…

Μετουσιώνοντας στιγμές…

Ικέτις του ενδεχόμενου...

Καθώς θ’ απομακρύνομαι

Μ’ ένα βαθύ τραύμα μετάνοιας

Στον ώμο

Στα στήθη σου

τα χείλη μου

θα ψάχνουν καταφύγιο...

Καθώς θα πορεύομαι

Με δυο σημάδια ευγνωμοσύνης

Στο μέτωπο

Τα μάτια μου

στα μάτια σου

θα τρέχουν να σκαλώσουν….

Καθώς θα σ’ εγκαταλείπω

Δίχως ποτέ να έχω πει

Το όνομά σου

Το όνειρό μου κτέρισμα

πλάι σε θάλασσα ακίνητη…

Κι εγώ θα ζω…

Μετουσιώνοντας στιγμές…

Ικέτις του ενδεχόμενου...