Κι αν σε ξένα δωμάτια
ξημερώνεσαι
θα φωλιάζουν
τα μάτια σου στα μάτια μου
κι όταν σ’ άγνωστη αγκαλιά
αποκοιμιέσαι
τα δάχτυλά σου στα δάχτυλά μου
θα μπλέκονται
κι άμα άλλες αγάπες
το νου σου πολιορκούν
θα κατακλύζει
η σκέψη σου τη σκέψη μου
κι αν είσαι αέρας βιαστικός
κι εγώ ένα δέντρο αταξίδευτο
θα είναι αρκετό που πλάι μου
για λίγο κοντοστάθηκες
κι έτσι απλά χωρίς απορίες,
δίχως ερωτηματικά,
μ’ έκανες να σκιρτήσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου