Περιμένοντας...

Στις καλοκαιριές του Μάρτη

να φανεί ένα κατάρτι

λαχταράς.

Προσευχή κάνεις στ’ αγέρι

και ευχή στ’ αγριοκαίρι

κι ως το βράδυ

καρτεράς.

Και στο πρώτο χελιδόνι

τάζεις τ’ άσπρο σου σεντόνι,

το ρωτάς

αν συνάντησε ως τώρα

στου νοτιά μια ξένη χώρα

την αγάπη

που ζητάς.

Μέσ’ στα δειλινά τ’ Οκτώβρη

ποιος τ’ αθάνατο θα το ’βρει

το νερό.

Στον καιρό τάζεις λουλούδι

και στον ουρανό τραγούδι

για ’να γέλιο

καθαρό.

Σε περαστικό, σε φίλο

τάζεις θησαυρούς του Νείλου,

τον ρωτάς

αν συνάντησε ως τώρα

μέσα στης νυχτιάς τη μπόρα

την αγάπη

που ζητάς…