Αναπάντεχη ήτανε
η χθεσινή σου επιστροφή…
κι ως τώρα ίσως
ένας αιώνας πέρασε,
μπορεί και μια στιγμή μονάχα…
κι οι μέρες, τα χρόνια
που μας αρνήθηκαν
λάβα μας γίναν
και φωτιά λυτρωτική…
κι έτρεξε ξανά δίψα στις φλέβες…
αύριο…
αύριο δεν ξέρω αν θα σε δω,
αν ποτέ πια ακούσω τη φωνή σου…
μα εκείνη η λάβα,
εκείνη η φωτιά
όλο ψιθύριζαν,
ακόμα ζωή κυλάει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου