Δε μετανιώνω

Δε λογαριάζω τι μένει τώρα,

η τελευταία κι αν είναι ώρα,

σε ουτοπίες και αν πλαγιάζω.

Για τις βραδιές που αντιστάθηκα,

για τα φεγγάρια που δε χάθηκα

μονάχα λογαριάζω.

Δε σιγοκλαίω κρυφά τις νύχτες,

σαν  κλείνω πόρτες και βάζω σύρτες

στη μοναξιά μου σαν αργοπλέω.

Για τα σκοτάδια που απλώθηκα,

για την καρδιά σου που δε δόθηκα

μονάχα σιγοκλαίω.

Δε λογαριάζω τι μένει τώρα,

και δε με νοιάζει αν φτάνει μπόρα,

και την καρδιά μου αν κομματιάζω.

Για το ταξίδι που αρνήθηκα,

για τα πελάγη που δε χύθηκα

μονάχα λογαριάζω.

Δε μετανιώνω κι αν είμαι μόνη,

ξωκλήσι άδειο που ερημώνει,

και στάλα-στάλα μετρώ τον πόνο.

Για τους βυθούς που ονειρεύτηκα,

για το φιλί σου που δε γεύτηκα

μονάχα μετανιώνω.