Στο φως του δειλινού

Μπήκες μέσα στο φως του δειλινού

σαν την αρμύρα του ωκεανού,

σαν των χαμένων θησαυρών του

το μυστήριο...

Ήρθες στην άκρη του καλοκαιριού

σαν την ανασαιμιά του αγεριού,

σαν των κρυμμένων μυστικών του

το μαρτύριο...

Μέσα στη νύχτα την κατάπληκτη
αποκλεισμένη η καρδιά,

με άγιο μύρο έπλυνα

ό,τι αρνήθηκα…

Και στην αρμύρα την απρόσμενη,

στην ξαφνική ανασαιμιά,

χίλια κομμάτια να γινώ

μόνο ευχήθηκα...