Στο Αιγαίο

Άνοιξε του νου την πόρτα

δίχως «πρέπει», δίχως «μήπως»,

τ’ όνειρό σου ένας κήπος,

μόνο την καρδιά σου ρώτα.

Σπάσε μέτρα και ρολόγια,

σε κουφαίνουν, σε βουλιάζουν,

τη ζωή σου ντουμανιάζουν

κάλπικα ημερολόγια.

Κάψε ζύγια και μεζούρες,

σε πονούν, σε ξεγελάνε,

στο ντουβάρι σε κολλάνε

άθλιες καρικατούρες.

Στο Αιγαίο κάνουν βόλτα

κάθε βράδυ οι γοργόνες,

έξω βγες απ’ τους κανόνες,
μόνο την καρδιά σου ρώτα.