Στο μονοπάτι με τις ακακίες,
κάτω απ’ τον Αυγουστιάτικο ήλιο,
το δηλητήριο μιας οχιάς με
τρόμαξε,
ήμουν δεν ήμουν δέκα,
και την πετροβόλησα.
Κι εκεί σε μια άκρη του
πλακόστρωτου
το παράπονο του μικρού φιδιού
έμεινε,
και κάθε που τα βήματά μου
με ξαναπάνε στο δρομάκι, με
ρωτάει,
στα μονοπάτια της ζωής μου,
αν λιγότερο φοβάμαι
ιοβόλες καλημέρες σαν συναντώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου