Στα όνειρά μου ψάχνω έναν ουρανό,
μια γη, μια θάλασσα γεμάτη επιείκεια
όμως εσύ θριάμβους ονειρεύεσαι
και της κυριαρχίας σου τα επινίκια.
Για να πλαγιάζω, ψάχνω μια ζεστή στεριά
και δυο ματάκια για να παίρνω θάρρος,
με αριθμούς σε άδειο δώμα ξενυχτάς,
για της επιτυχίας σου το βάρος.
Κι όλο ζητάς να σε ακολουθήσω,
ποιος έρωτας, ποια θάλασσα και ποια πατρίδα,
το μόνο που μετράς η δύναμή σου,
το πιο ψηλό το σκαλοπάτι στη βαθμίδα.
Κι όλο μου λες ν’ αλλάξω δρόμο και πορεία,
χαμένος χρόνος λόγια και όνειρα και αγάπες,
μα τάχα πώς μπορώ καρδιά και νου να αλλάξω,
άδειο σκαρί, να ταξιδεύω σε αυταπάτες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου