Κυριακή 7 Απριλίου 2013

Σε ξένο τόπο



Σε ξένο τόπο ξέχασα
φιλί πως δεν ανθίζει,
ό,τι είπα και δεν πίστεψες
μου καίει τα δειλινά.

Κι απόμεινε στην ξενιτιά,
ξενάκι να διψάει,
ό,τι είχα και αρνήθηκες
σαν τραύμα με πονά.

Μια νύχτα ονειρεύτηκα
μαζί να κοιμηθούμε,
σ’ ένα αστέρι φωτεινό,
στο κύμα του γιαλού.

Μα εσύ αποξεχάστηκες
σε μιας σπηλιάς τα βάθη,
κι όλο τρυπάνε την καρδιά
οι λάμες του μυαλού.

1 σχόλιο:

  1. Σάσα είσαι όλο καρδιά και αυτό
    βγαίνει στα ποιήματά σου!

    Βαγγέλης & Νινέττα

    ΑπάντησηΔιαγραφή