Νυχτώθηκα να δίνομαι
και συ ν’ αναρωτιέσαι,
για ένα λάθος να με καις,
σα νόθο να μ’ αρνιέσαι.
Με βήματα μετέωρα,
παιχνίδια τσακισμένα,
να κρύβομαι σε μια σπηλιά,
να κάνω τον Κανένα.
Να ’μαι το νόθο σου παιδί
μέσα στην άγρια πόλη,
να με ποτίζεις με χολή,
καπνούς και αλκοόλη.
Κουράστηκα να κρίνομαι
και πίσω σου να τρέχω,
στο ένα πόδι να βαστώ,
σε μια γωνιά ν’ αντέχω.
Με κρίματα αμφίβολα,
θλιμμένες πεταλούδες,
να κρέμομαι σε μια θηλιά,
να κάνω τρεις Ιούδες.
Να ’μαι το νόθο σου παιδί
μέσα στην άγρια πόλη,
να με ποτίζεις με χολή,
καπνούς και αλκοόλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου