Πλεύση

Μικρό το σπίτι που γερνάς

Μικρά κι αυτά που σε αναγκεύουν

Στα ταπεινά γυρεύεις φως

Ελπίδα στα μεγάλα

Στενοί οι δρόμοι που περνάς

Στενά τα χρόνια που διαβαίνουν

Στα καπηλειά ήλιους ζητάς

Και ξαστεριές στα ανώγια

Η γελαστή σου η καρδιά

Τα ανέφελά σου μάτια

Σκορπούν αλάτι και νερό

Σε όλες της γης τις στράτες