Ησύχασε, παιδάκι μου
Άλλο δεν έχεις να προσέχεις
Από του κόσμου τους κακούς
Τώρα αλαφριά που τρέχεις
Κοίτα, αγγέλοι καρτερούν
Στα άσπρα να σε ντύσουν
Τα μεταξένια σου μαλλιά
Με κρίνα να στολίσουν
Ησύχασε, παιδάκι μου
Άλλο δεν έχεις να φοβάσαι
Από τους δήμιους της γης
Τώρα τον πόνο άσε
Κοίτα, για σένα ανοίξανε
Του ουρανού οι πύλες
Τώρα πια δε σε φτάνουνε
Του ολέθρου οι τορπίλες
Μονάχα η έρμη η μάνα σου
Που κλαίει και χτυπιέται
Αυτούς που σαν κλωστίτσα
Τη ζωή σου κόψανε
Όσο θα ζει θα καταριέται
Τόσα λουλούδια, τόσα αγκάθια γύρω σου
κι εσύ, μικρό μου χελιδόνι,
στης γης τα μοιρολόγια στάλαξες
των αστεριών τη σκόνη.
Τόσο σκοτάδι, τόσο φως στα πέλαγα
κι εσύ, του ονείρου ακροβάτης,
τη στάχτη του καιρού στα χέρια ακούμπησες
μη σβήσει η φωτιά της.
Αχ, χελιδόνι μου μικρό,
κι αν δάκρυσες το δείλι,
ο ήλιος θα ξαναφανεί
με ρόδα ν’ ανατείλει.
