Αμετανόητη

Αμετανόητη μικρή,

με ήλιους και με χιόνια,

τα μεσημέρια μέθαγες

στης λεμονιάς τα κλώνια.

Όλα τριγύρω ζωγραφιά,

και η καρδιά μελίσσι,

για δράκους και για μάγισσες

ποιός τάχα να μιλήσει.

Κι εσύ απόμεινες εκεί,

μικρή ξελογιασμένη,

δίχως να  πάψεις να γελάς,

κι ας βγήκες γελασμένη.