Φουντώσανε οι ομορφιές
στην άκρη του μπαξέ μου,
τάζω σου μπρούσκο της καρδιάς,
ένα φιλί τάξε μου.
Κι αν φύγουνε κι αν μαραθούν
πάλι να ευωδιάζουν,
στον ύπνο και στο ξύπνιο μας
γλυκά να μας ταράζουν.
Άγιες που είναι οι ομορφιές
και όποιος δεν τις τίμησε
βαρκούλα δίχως πηγαιμό,
ποτάμι που δεν κύλησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου