Τα μάτια μου ξελόγιασες
Πώς πίσω μου να αφήσω
Τα χρόνια που μου χάραξες
Με άσβηστη γραφή
Μέσ’ στην ψυχή μου φώλιασες
Με ποιά βροχή να σβήσω
Τις εποχές που έχουνε
Δική σου υπογραφή
Και ας μην έκαμες ποτέ
Στεριά σου την καρδιά μου
Κι αν δε τη ρώτησες ποτέ
Τι είχε να σου πει
Κι αν είναι νά βγει αληθινή
Η κόρη του Πριάμου
Εκείνο που απόμεινε
Στα δύο ας κοπεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου