Χρόνια τώρα στο τιμόνι,
εργαζόμενη και μόνη,
ευκαιρία μου εφάνη
το κουπόνι του κυρ-Φάνη!
«Πάρ’ το» μου ’πε «σου αξίζει,
εγώ πλέον…βράσε ρύζι,
διακοπές να πας, Μιμίκα,
και ας είν’ καλά το ΙΚΑ!»
Μου ’ρθε ως και να δακρύσω,
σαν σε όνειρο να ζήσω
και η τύχη, ποιός το ξέρει,
ό,τι πρόσμενα να φέρει!..
Μια και δυο για την Υπάτη,
φύσ’ αγέρι, φύσα μπάτη,
να ’τανε και να με πάρει
των ονείρων παλικάρι!..
Με το σέξι μου μπικίνι,
αχ, αξέχαστο θα μείνει,
όλο στα νερά βουτούσα
κι όλο στα κλεφτά κοιτούσα.
Για τον πρίγκιπα τον έρμο,
να ’ταν τάχα απ’ το Παλέρμο,
όμως, δόλια ειμαρμένη,
όλοι ήταν σιτεμένοι!..
«Βρε Μιμίκα, δεν πειράζει,
μη σε τρώει το μαράζι,
το κουπόνι του κυρ-Φάνη
κι αν δεν σου ’φερε στεφάνι,
σου ’κανε καλό στις πλάτες!..»
λένε τώρα οι πελάτες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου