Σαν θα περνάς

Στης λεμονιάς ανθό τ’ απλά τα ξέγραψα

Στου φεγγαριού το φως μετάξια έραψα

Για μια ματιά, για μια μονάχα λέξη

Σαν θα περνάς σαν αστραπή

Κι αν η καρδιά στα δυο κοπεί

Να προχωράει μοναχή ν’ αντέξει.

Στου νυχτολούλουδου τη μέθη κλείστηκα

Με της αυγής τα χρώματα στολίστηκα

Για μια στιγμή, για ένα μονάχα χνάρι

Σαν θα περνάς σαν Ήλιου γιος

Και αν η μέρα γίνει εχθρός

Την τελευταία μου χαρά κι αν πάρει.