Στα πέλαγα ξανοίχτηκες
Οι μέρες συμπληγάδες
Μικρά αγριοπερίστερα
Τα κρίνα των γιαλών
Στα μάτια σου φωλιάσανε
Όλες του κόσμου οι λύπες
Στα καραβάνια της οργής
Ματώνει το όνειρο
Στα στήθη σου η ανατολή
Στα χείλη σου η δύση
Συρματοπλέγματα οι στιγμές
Στοιχειώνουν τον καιρό
Κομμάτια η ζωή και αν γίνεται
Και τίποτα να χάσεις πια δεν έχεις
Κράτα την πόρτα σου στον ήλιο ανοιχτή
Καρδιά μου, να μπορείς να αντέχεις
